*Calcio Storico Fiorentino* to specyficzna odmiana futbolu, której korzenie sięgają rzymskich legionów. Brutalna, pozbawiona zasad. Dozwolone jest tu niemal wszystko – walka wręcz, uderzenia łokciami, pięściami, głową i łokciem, a nawet kopanie leżącego.
O duszeniu nawet nie ma co wspominać. Nie ma zmian, nie ma zawodników rezerwowych, kontuzjowany zawodnik zmniejsza skład swojej drużyny, nierzadko znoszony na noszach z boiska. Mecz trwa 50 minut, bez przerwy.
Gra nie jest stopowana, nawet gdy zawodnik opuszcza boisko na noszach. W jednej drużynie występuje 27 zawodników: 4 bramkarzy (*Datori indieto*), 3 obrońców (*Datori innanzi*), 5 półobrońców (*Sconciatori*) i 15 napastników (*Innanzi lub Corridori*). W każdym zespole jest kapitan i chorąży.
Nie uczestniczą oni jednak aktywnie w grze, odpowiadają bardziej za organizację swoich ekip, uspokajanie zawodników i kontakt z sędziami. Barbarzyńska odmiana piłki nożnej. Zbyt mało na wojnę, zbyt okrutnie na sport.
Zdarzały się przypadki śmiertelne. Przestrzelenie nad bramką przeciwników skutkuje połową gola (*Cacce*) dla rywali. W związku z tym odchodzi się od uderzeń z zaskoczenia oraz kopnięć w głowę.
Walki muszą się również odbywać na zasadach „jeden na jednego”. Turnieje były kilkakrotnie odwoływane z powodu zbytniej przemocy lub nieuczciwej gry. Incydenty te doprowadziły do poważnych zmian w zasadach, takich jak zapewnienie, że gracze urodzili się we Florencji (lub mieszkali tam przez co najmniej 10 lat) i wykluczenie z rywalizacji zawodników-skazańców z wyrokami za przestępstwa.
W tym roku, w związku z wyborami samorządowymi zaplanowanymi na 9 czerwca, terminy Calcio Storico Fiorentino ulegają zmianą. Półfinały odbędą się w dniach 1-2 czerwca, a finał 15 czerwca (tradycyjnie rozgrywany jest w dzień św. Jana, patrona Florencji czyli 24 czerwca).